KLIENT: Wytwórnia Wędlin Władysław Kummer, ZLECENIE: Zdjęcia reklamowe wędlin do kalendarza, PRODUKCJA: Inventivmedia, fot. Szymon Zduńczyk
Czas nagrania wideo: 29 godzin i 35 minut
Rozpoczęcie kursu: cały rok
Format: MP4. System: Windows, Mac, Linux
Rozdzielczość obrazu: 1280x720 px
Stopień aktualności: 80 %
Wydanie drugie uzupełnione w 2017
Dyplom ukończenia: Tak
Nośnik: pliki do pobrania
Stopień trudności: 
Opowiem Ci historię o młodym chłopaku, który rozczarowany swoim wyuczonym zawodem inżyniera postanowił realizować swoją pasję.
Kiedy skończył studia inżynierskie zaczął pracę jako monter instalacji. Nie było pracy dla początkującego absolwenta politechniki. Był kryzys.
3,95zł netto na rękę.
Większość rekrutowanych rozeszła się gdy usłyszała jaka jest stawka. O ironio losu! Przyjmował go do pracy kolega ze studiów, który jak później się okazało nie zrobił jeszcze w tym czasie dyplomu.
„Koledzy” z pracy nie lubili go, bo miał wyższe wykształcenie i zawsze miał pod górkę.
Żaden jednak z nich nie podjął próby stanięcia w zawody na jak najszybsze położenie przewodu na ścianie.
Z nerwów popsuł sobie zdrowie i u lekarza na badaniach pierwszy raz zobaczył swój chory żołądek od środka na monitorze.
Budowa się skończyła. Rozpoczął pracę w stoczni.
Wstawał o 4. nad ranem i pokonywał trasę do pracy w zatłoczonym tramwaju wypełnionym stoczniowcami. Tramwaj zalatywał potem i gorzałą.
Na stoczni o wschodzie słońca w radiowęźle rozbrzmiewały walce wiedeńskie i operetki.
Pracował zawsze na czarno, bez ubezpieczenia. Nie było innego wyjścia. Co parę dni przyjeżdżała karetka do stoczni.
Gdy ta praca się skończyła, zatrudnił się jako kopacz rowów pod oświetlenie uliczne nad brzegiem morza. Jako nieliczny zostawał w pracy podczas sztormu przy -20 stopniach Celsjusza.
Gdy i to się skończyło, zaczął intensywnie poszukiwać inżynierskiej pracy. I w końcu udało się. Firma oświetleniowa.
Hurrra! Umowa o pracę! 1000zł na rękę...
Trafił do działu handlowo-technicznego. Codziennie dojeżdżał do pracy rowerem kilkanaście kilometrów.
Szef mówił tak: pracujesz 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu. Ale jeśli chcesz, możesz zostawać dłużej, tj. 10 godzin dziennie, w soboty możesz popracować do 13, a po godzinach będziemy robić próby oświetlenia, iluminacji budynków.
Był młody i dyspozycyjny, i pracował według zaleceń szefa: ile się da.
W tym czasie pierwszy raz przeżył napad szału szefa. Chodziło o organizację pracy. Nie była to jego wina – pracował zaledwie tydzień. Nie mniej odebrał obelgi i nasłuchał się niecenzuralnych słów wściekłego prezesa.
Nie przejmował się tym – przecież to pierwsza praca dla prawdziwego inżyniera.
Po miesiącu dostał wypowiedzenie.
W międzyczasie zainteresował się fotografią i zaczął każdy wolny czas spędzać w ciemni należącej do organizacji studenckiej. Początki były trudne ale szybko robił postępy, aż przejął stery w tej organizacji.
Było tam cenne archiwum fotograficzne. Dostał propozycję opracowana tego archiwum.
Wtedy musiał podjął życiową decyzję: albo archiwum, albo praca inżyniera.
Wybrał archiwum.
Pożegnał się tym sposobem w jeden wieczór ze swoim wyuczonym zawodem i 10. latami nauki.
Archiwum było ciekawsze, bliższe
jego zainteresowań.
W międzyczasie otrzymał potwierdzenie słuszności jego decyzji: druga nagroda w ogólnopolskim konkursie fotograficznym. Przeczytał o sobie w czasopiśmie fotograficznym i dostał pierwsze pieniądze za to drugie miejsce.
Był szczęśliwy.
Zaczął pracować nad fotografią jak szalony. Posypały się kolejne nagrody, a znajomi opowiadali, że widzieli jego zdjęcia w telewizji.
Miał w tym czasie jedno skryte marzenie: zacząć zarabiać z fotografii.
Z zazdrością patrzył na starszych kolegów, którzy „robili” zlecenia. Fotografować i jeszcze brać za to pieniądze! To ideał.
Robić to, co się lubi i jeszcze z tego żyć...
Od samego początku pomagał innym początkującym fotografom opanować warsztat. Organizował plenery fotograficzne, kursy podstaw fotografii, wystawy.
Rzucił się w wir pracy. Nie wychodził z ciemni fotograficznej. Wiele osób wiedziało, że on w tej ciemni mieszka! Ciemnia stała się jego mieszkaniem.
W tym czasie zaczął pracę na politechnice przy wystawach, później przy obsłudze technicznej, filmowaniu i montowaniu filmów wideo.
Pewnego dnia nadarzyła się niezwykła okazja. Znajomy fotograf, który już pracował zawodowo, zapytał, czy nie mógłby go zastąpić podczas fotografowaniu ślubu.
Było to mikroskopijne zlecenie. Chodziło o pozowane, stylizowane zdjęcia ślubne w muzeach. Pan młody był pracownikiem muzeum.
Wziął i zrealizował to zlecenie. I od tego się zaczęło.
To był punkt kulminacyjny.
Uwierzył w siebie i zaczął organizować sobie zlecenia fotograficzne. Zlecenia wpadały jedno po drugim. W tym czasie zdjęcia ślubne, to była para młoda na tle biblioteczki. Konkurencja była słaba i jego terminarze wypełniały się zamówieniami.
Teraz był najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Spełniło się jego marzenie.
Zaczął żyć z fotografii.
Happy end...
Zastanawiasz się zapewne, kim jest ten człowiek i czy to jest koniec tej historii?
Przejrzałeś mnie. To moja historia. To ja jestem tym młodym człowiekiem. Ale to nie jest koniec.
Posłuchaj dalej.
Po zleceniach ślubnych pojawiły się zamówienia na zdjęcia reklamowe. Swoją działalność nazwałem Agencją Foto Oko.
Chciałem się dalej rozwijać. Kiedyś wybrałem się do Łodzi na festiwal fotograficzny. Na zbiorowej wystawie ujrzałem zdjęcia z różnych szkół fotograficznych, także ze słynnej Szkoły Filmowej w Łodzi.
Byłem zaskoczony... słabym poziomem tych zdjęć.
Pomyślałem: jeśli takie zdjęcia robią studenci słynnej „Filmówki”, to dlaczego mnie tam jeszcze nie ma?
Rok później zdałem egzamin do dwóch najlepszych uczelni fotograficznych w Polsce: Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. /Teraz wiesz, czemu używam nazwy Szkoła Filmowa./
Tej drugiej nie brałem nawet pod uwagę, ale egzaminy był dzień po dniu i dla pewności zdawałem do dwóch uczelni.
Poszedłem po rozum do głowy i wybrałem „Filmowkę”. Jeden z profesorów nalegał, żeby nie mówić Filmówka, bo się kojarzy z tirówką, ale wyjątkowo stosuje tę potoczną nazwę.
Długo by opowiadać co mnie tam spotkało. Kawałek ciekawego fragmentu życia. Były upadki i wzloty.
Bodaj po pierwszym roku wyrzucono mnie
ze studiów.
Nie istniałem.
Jeden z profesorów nie zjawił się na egzaminie i wyznaczył inny termin, na którym ja nie mogłem się zjawić, bo miałem ślub i zlecenia. Później nie było już terminów.
Poszedłem do dziekana wydziału operatorskiego i pokazałem mu zdjęcia. Przypadły mu do gustu. Po tym spytałem czy nie szkoda wyrzucić takiego studenta. Profesor chwycił za telefon i zadzwonił do szefa studium fotografii u którego nie udało mi się wydębić dodatkowego terminu:
- Panie kierowniku proszę o dodatkowy termin.
Usłyszałem w słuchawce odmowę kierownika. Na co dziekan:
- Proszę wykonać bez dyskusji.
I rozłączył się.
Dziękuję Panie Dziekanie!
Skończyłem Szkołę Filmową ze średnią ponad 5,3 pobierając w międzyczasie stypendium naukowe.
Moje zarobki ustabilizowały się. Pracowałem dużo ale nie mogłem narzekać na pieniądze.
Na jeden z kursów fotograficznych, który prowadziłem przyszła pewna urocza dziewczyna, która szybko stała się moją sympatią, narzeczoną i żoną. Potem pojawiło się pierwsze dziecko: Franek, za jakiś czas drugie: Olga. Trochę później Bruno.
Myślałem, że wszystko już wiem. Wiem jak się reklamować. Wiem jak prowadzić rozmowy biznesowe. Wiem jak się wyceniać. Wiem jak podpisywać umowy. Wiem w jakim kierunku ma pójść moja firma.
Wiem, wiem, wiem, wiem, wiem...
Prawda była jednak bardzo smutna.
Tak naprawdę guzik wiedziałem.
Gdy się przyglądam wynikom finansowym z tamtego czasu wiem, że jeszcze mało wiedziałem.
Cały czas, niemal od początku organizowałem szkolenia fotograficzne. Konkurencja było spora. Cała masa stacjonarnych kursów fotograficznych. Nie były to łatwe pieniądze.
Potem przyszedł kryzys i moje słupki poszybowały w dół. Znalazłem się na skraju bankructwa. Drastycznie spadła ilość zleceń ślubnych. Klienci korporacyjni wstrzymywali inwestycje. Na niektóre płatności musiałem czekać ponad rok czasu. Na kursy stacjonarne nie było już tyle chętnych.
Znalazłem się na samym dnie.
Byłem totalnie załamany...
Teraz wiem, że przestałem się rozwijać i robiłem tak jak inni. A inni robili tak: zakładali strony internetowe, zamawiali reklamę w lokalnym portalu i oferowali ceny niże od konkurencji. Oto cała strategia! O zgrozo! Wiele fotografów działa tak do dziś ale ich dni są policzone.
Będąc na dnie nie można zejść niżej. Zadałem sobie pytanie: a może czegoś nie wiesz? Zacząłem masowo uczyć się biznesu fotograficznego. Książki, szkolenia online, networkingi.
W międzyczasie wyrzucono mnie z pracy
na politechnice.
Założyłem działalność gospodarczą.
Zaczęły pojawiać się pierwsze efekty samokształcenia, ale bardzo, bardzo powoli. Doszło do tego, że po głupim błędzie, stanąłem na skraju nędzy. Oczywiście ja i moja rodzina miała co jeść, ale moje zarobki przez 3. miesiące spadły do 1000 złotych...
Myślałem nawet o zrezygnowaniu z biznesu fotograficznego. Wymyśliłem, czym będę się zajmować: założę agencję nieruchomości. Wymyśliłem biznesplan. Już chciałem go realizować.
Bóg mnie wysłuchał i nowy biznes spalił na panewce na starcie.
Cały czas chłonąłem wiedzę. Wszystkie pieniądze wydawałem na szkolenia. Zero wydatków na rozrywkę. Cały wolny czas poświęcałem na uczenie się. Chyba wiesz co to oznacza dla relacji rodzinnych... Okazało się to jednak najlepszą inwestycją w życiu!
Moje słupki finansowe drgnęły.
Otworzyłem Akademię Foto Oko – studium fotografii online. Tworzyłem coraz więcej kursów wideo. Postawiłem na tworzenie treści. Poza tym realizowałem coraz mniej zleceń fotograficznych ale za za lepsze pieniądze. Podniosłem znacząco stawki i nadal wychodziłem na swoje.
Słupki pikowały ostro w górę. Zacząłem zatrudniać pracowników. Uruchomiłem Akademię Foto Oko PRO – wersję szkoły dla fotografów, którzy chcą zarabiać. Moi studenci zaczęli odnosić sukcesy, zaczęli robić fantastyczne zdjęcia.
W międzyczasie urodziło się moje trzecie dziecko: Bruno. Byłem szczęśliwy.
Moje relacje domowe zaczęły się poprawiać. W wakacje zabrałem swojego synka Franka na miesięczne turnee po Polsce. Prowadziłem warsztaty fotograficzne. Franek więcej zobaczył w tym czasie, niż ja przez pół mojego życia.
Podczas jednego z wyjazdów oderwałem się na chwilę od wiru pracy i zastanawiałem się, co tak naprawdę sprawiło, że moje wyniki finansowe zaczęły w końcu przybierać krzywą ostro wznoszącą się.
Wnioski zaskoczyły mnie.
Zacząłem tę wiedzę porządkować, systematyzować i nagrywać na spotkaniach online w Akademii Foto Oko PRO.
Powstał z tego cały system, strategia, kompleksowe szkolenie z biznesu fotograficznego. Całą wiedzę przelałem na wideo. Nie zostawiłem nic dla siebie.
Po tylu latach w końcu obrałem właściwy kierunek działania mojej firmy. Odsiałem najważniejsze zagadnienia ze śmieci, w których do niedawna się poruszałem. Doznałem olśnienia i wszystko zawarłem w nagraniach wideo.
Chciałbym Ci teraz zadać pytania.
Czy Ty również:
- Robisz dobre zdjęcia ale kompletnie nie wiesz jak zacząć sprzedawać swoją wiedzę.
- Skończyłeś nawet szkołę fotograficzną, ale w tej szkole nikt lub prawie nikt z nauczycieli nie był praktykiem i nie wiedział jak żyć z fotografii.
- Dostałeś dotację i rozpocząłeś swoją wymarzoną pracę fotografa na swoim.
- Pracujesz od lat w fotografii ale Twoje wyniki finansowe są mizerne.
Powiedz mi:
- Jak długo jeszcze będziesz myśleć o zrealizowaniu swoich marzeń, jak długo jesteś w stanie wykonywać monotonne czynności w swojej dotychczasowej pracy?
- Dlaczego nie realizujesz się w zawodzie, do którego zostałeś powołany? Co z Twoją skończoną szkołą fotograficzną? Czy nie szkoda Ci poświęconego czasu?
- Porzuciłeś swój dotychczasowy zawód, wziąłeś dotacje lub dofinansowanie i założyłeś własną firmę. Czy wiesz, ile masz średnio procent na przeżycie drugiego roku działalności?
- Utrzymujesz się z fotografii, ale spójrzmy prawdzie w oczy. Ledwo zarabiasz na koszty. Czy nie szkoda Ci życia i zdrowia na taką wegetację?
Czy nie lepiej zamiast ciągle nerwowej atmosfery w domu i nieprzespanych nocy z powodu myślenia o jutrze, robić biznes fotograficzny właściwie i cieszyć się życiem i rodziną?
Przez lata słyszę zawsze to samo: rób dobre zdjęcia, załóż stronę internetową, a klienci sami przyjdą, bo nie ma jak poczta pantoflowa.
Cóż za bzdura! Równie dobrze możesz założyć lodziarnię 100 kilometrów od miasta w szczerym polu. Już wiesz ilu będziesz mieć klientów. A przecież sieciowe lodziarnie wynajmują lokale w centrach handlowych, płacąc po kilkanaście lub kilkadziesiąt tysięcy złotych miesięcznie za czynsz.
Czy Ty masz działać również jak te sieciowe lodziarnie? Niekoniecznie. Duże firmy wiedzą co się opłaca, a co nie. A czy Ty też to wiesz?
Ja wiem sporo.
I chcę się z Tobą tą wiedzą podzielić.
Czy wiesz w ogóle jak zacząć, co po kolei należy zrobić? Jak uniknąć przykrych i demotywujących pomyłek na samym starcie? W jaki sprzęt się zaopatrzyć?
Czy wiesz jak sporządzić ofertę, jak zdobyć pierwszego klienta? Jak z nim rozmawiać, jak uniknąć problemów z płatnościami? Jak odzyskać swoje pieniądze?
Czy wiesz jak wygląda teraz nowoczesny marketing? Czy wiesz gdzie się reklamować? Jakie są zyski z różnych rodzajów reklam? Jak tworzyć właściwe reklamy?
Jak być w porządku z wszystkimi urzędami? Jak uniknąć kary z urzędu skarbowego gdy coś przeskrobałeś? Jak zminimalizować koszty działalności gospodarczej?
Czy masz jakiś masz pomysł na działanie Twojej firmy? Jakie masz nastawienie Twojego umysłu do pieniędzy? Co jest najważniejsze w biznesie fotograficznym? Jakimi atutami dysponujesz, o których nie mogą pomarzyć firmy produkcyjne?
Chciałbym usłyszeć od Ciebie:
- Chcę uniknąć drogi przez mękę w dochodzeniu do godziwych zarobków.
- Nie chcę popełniać błędów i wydawać fortunę, wyrzucać pieniędzy w błoto na niewłaściwą reklamę lub sprzęt.
- Chcę obrać właściwy kierunek mojego biznesu fotograficznego, od razu dojść do sedna sprawy, o którym milczą nieliczni wtajemniczeni.
- Nie chcę ryzykować swoim majątkiem, nie chcę popaść w długi i okryć się hańbą przed swoimi znajomymi a przede wszystkim rodziną.
- Chcę mieć podane na srebrnej tacy kompendium wiedzy o biznesie fotograficznym z licznymi instruktażami, gdzie wyjaśnione jest krok po kroku kolejne działania.
- Nie chcę dochodzić do wszystkiego latami, a później stwierdzić tak jak Szymon Zduńczyk: „nic o biznesie fotograficznym nie wiedziałem...”
Błagam Cię! Nie bądź takim ignorantem i zarozumialcem jak ja kiedyś.
Ja byłem w gorszej sytuacji, bo w tamtych czasach wiedza nie była aż tak dostępna jak teraz. Żaden z kolegów nie chciał się dzielić swoimi tajnikami zawodowymi.
Ty masz komfortową sytuację. Postanowiłem odkryć karty i podzielić się moim systemem, który nazwałem TAJEMNICE SUKCESU FOTOGRAFA 2.0.
Dlaczego 2.0?
Bo teraz nie jestem już ignorantem jak kiedyś. Ciągle się uczę i udoskonalam swój system.
Sporo fotografów pisze do mnie podania o pracę. Wiesz co mi się najbardziej rzuciło w oczy?
Masę zdolnych ludzi, którzy robią fantastyczne zdjęcia. Czy coś jeszcze? Tak.
To mnie poraziło.
Wiele z nich wzięło dotację z urzędu pracy i po roku zamknęli swoją działalność.
To smutne.
Ja nie brałem dotacji i dofinansowania...
Wiem, że udostępniając te tajne techniki narażę się wielu fotografom. Używając je możesz odnieść spektakularne sukcesy w dość krótkim czasie. Ale ta wiedza musi być uwolniona i jestem chyba pierwszym, który zdecyduje się na taki krok.
Znasz historię Prometeusza? Moją misją jest zmieniać świat na lepsze.
Co zawiera szkolenie TAJEMNICE SUKCESU FOTOGRAFA 2.0?
Jest to kompleksowe rozwiązanie dla osób, którzy myślą o zarabianiu na fotografii lub żyją już z fotografii.
To kilkanaście godzin filmów instruktażowych, które krok po kroku pokazują co należy zrobić.
Dział ZACZYNAMY jest dla początkujących. Zawarte tam wskazówki pozwolą Ci poprawnie stanąć na nogi bez przewracania się. Dowiesz się jak zacząć i jakie czynności wykonać po kolei.
W dziale SPRZĘT znajdziesz porady dotyczące technikaliów: zarówno sprzętu jak i systemów technicznych ułatwiających Twoje fotograficzne życie.
Najważniejszy dział: PSYCHOLOGIA. Jest tam zawarta wiedza dotycząca nawigacji Twoim fotograficznym okrętem. Bez tego będziesz dryfować po morzu, a Twoje działanie będzie przypadkowe.
Dział MARKETING zawiera nowe spojrzenie na reklamę w internecie jak również offline. Proponuję tam nowy rodzaj marketingu i rozprawiam się ze starym, nieefektywnym sposobem reklamowania się.
W dziale SPRZEDAŻ dowiesz się jak powinna wyglądać Twoja oferta i jak doprowadzić do sprzedaży Twoich usług. Trywialne stwierdzenie? Nie zupełnie...
W działach ROZWÓJ i URZĘDY przekażę Ci kilka ciekawych informacji o konkursach fotograficznych i optymalizacji podatkowej Twojego biznesu.
To szkolenie może się stać Twoim ubezpieczeniem na życie, kiedy pędzisz ze swoim biznesem
z dużą prędkością.
Zobacz, kiedy wsiadasz do samochodu masz ze sobą ubezpieczenie. To ubezpieczenie jest wręcz obowiązkowe. Dlaczego nie ubezpieczyć swojego biznesu fotograficznego?
Prowadzenie firmy „na czuja” to wspinaczka wysokogórska bez liny zabezpieczającej. Każdy błąd może skończyć się tragicznie. Nie licz, że spadając w przepaść zatrzymasz się na jakiejś półce skalnej. Raczej tego nie przeżyjesz.
I nie jest to tylko przenośnia. Statystyki są bardzo smutne. Tylko kilka procent firm
przetrwa pierwsze 3 lata.
Jeśli ta forma przekazywania ważnych informacji w postaci tego osobistego, emocjonalnego listu Ci przeszkadza, to naciśnij krzyżyk w prawym górnym rogu.
Jeśli sama forma stanowi dla Ciebie problem, to każda najmniejsza przeszkoda, każdy napotkany problem zatrzyma Cię i polegniesz.
Jeśli rozumiesz, że tak skonstruowana propozycja, jest szczerym i emocjonalnym apelem o niepopełnianie moich błędów i nie podążanie mojej drogi przez mękę, to zejdź na dół wybierz dogodną dla Ciebie opcję.
Polecam z całego serca, bo cena jest ułamkiem strat jakie poniosłem, nie korzystając z wiedzy jaka była na wyciągnięcie ręki.
Tak więc jeszcze raz: zejdź na dół, kliknij zapisz mnie i witaj na oceanie wiedzy! 
UWAGA! Nie można przesuwać terminów spotkań online.
Teoria i ćwiczenia to materiały wideo do analizy. Twój udział jest czynny. Powtarzasz proste ćwiczenia za prowadzącym i wyciągasz wnioski. Materiały wideo możesz pobrać i odtwarzać w dowolnym momencie.
Po części teoretycznej wysyłasz mi zdjęcia e-mailem. Podczas webinara anonimowo omawiam prace, wskazuje wady i zalety. Takich spotkań jest 6. Jeśli nie możesz być online -
możesz obejrzeć zapis wideo.
dla
dla
Zawartość:
Rejestr czynności przetwarzania danych ADO.
Wzór - rejestr czynności przetwarzania danych ADO.
Kalkulacja ryzyka.
Polityka ochrony danych osobowych.
Instrukcja zarządzania systemem informatycznym służącym do przetwarzania danych osobowych.
Rejestr umów o powierzenie wykonywania czynności.
Polityka prywatności
i plików cookies.
Rejestr umów o powierzenie wykonywania czynności.
Wzór - upoważnienia do przetwarzania danych osobowych.
Ewidencja osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych.
Instrukcja postępowania w przypadku naruszenia bezpieczeństwa danych osobowych.
Rejestr przypadków naruszenia lub podejrzenia naruszenia bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych.
Zestaw: checkboxy newsletter i zamówienie usługi/produktu oraz komentarz na stronie, obowiązek informacyjny czat - Messenger i stopka w e-mailu oraz pliki cookies na stronie www.
100% gwarancja satysfakcji
Który wybrać kurs? To zależy od stopnia samodyscypliny. Jeżeli potrafisz się zmotywować do pracy i jednocześnie potrafisz samodzielnie ocenić efekty swojej pracy to wybierz KURS WIDEO. To najbardziej ekonomiczne rozwiązanie dla dobrze zorganizowanych osób.
Jeśli chcesz abym Cię jeszcze bardziej zmotywował i oceniał postępy Twojej pracy na bieżąco podczas spotkań online to wybierz KURS ONLINE. Możesz również oceniać efekty innych uczestników i czerpać z tego inspiracje. Każde zdjęcie recenzuję 3 minuty, co przy 18 zdjęciach daje w sumie 54 minut poświęconych tylko Twoim pracom. Jeśli wybierzesz tę opcję, to musisz rozpocząć naukę od razu, bez możliwości przesuwania spotkań online.
Jest to opcja dla osób, które są odporne na krytykę. Zdjęcia początkujących fotografów są obarczone wieloma błędami, które prowadzący ma obowiązek wychwycić i przedstawić. Jeśli jesteś wrażliwy na szczere słowa krytyki - wybierz opcję WIDEO.
Zniżki są podawane w zaokrągleniu w górę i w dół do 5%.
Szymon Zduńczyk
Agencja Foto Oko
Ul. Porębskiego 68/7
80-180 Gdańsk
